1. 4857 İş Kanunu: iş, işçi, iş veren ele alan ayrıca bu konuda ortaya çıkabilecek uyuşmazlıkları düzenlemek maksadıyla vardır. İş Kanunu kapsamında yer alan uyuşmazlıklarda ise iş mahkemelerinde görülür. Günümüzde iş kanunu 1475 Sayılı kanun olarak da bilinmektedir. Türkiye'de ise iş kanununda ilk defa 25.08.1971 tarihinde kabul görmüştür. Daha sonra 01.09.1971 senesinde devletin resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.
İŞ HUKUKU İLE İŞ İLİŞKİSİİş hukuku, iş ilişkisi içinde kalan kişilerin uyulması zorunlu kurallar bütünüdür. İş hukuku resmi bir iş yerinde hizmet akdi ile başlayan vede çalışmasının karşılığında da ücret alan işçi ile işveren arasında ayrıca bunların bağlı olduğu topluluklarla SSK, İş ve İşçi Bulma Kurumu, sendikalar, odalar, Çalışma Bakanlığı, vakıflar, dernekler sendikalar gibi olan ilişkileri düzenleyip uyulması zorunlu olan kurallardır.
İŞ HUKUNDA ÇALIŞANLARÇalışanlar, niteliği itibariyle, bağımlı çalışanlar ve de bağımsız çalışanlar olarak da bu bölüm ikiye ayrılır. İş hukuku bağımlı çalışanlardan ise sadece işçiyi ele alır vede işverenle olan ilişkisini yönteme göre düzenler. Bağımlı çalışanlar grubunda yer alan memurlar da ise idare hukukunun 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamına girer. İş hukuku ise bu kapsamda bireysel iş hukuku ve toplu iş hukuku olarak ayrıca ikiye ayrılır.
BİREYSEL İŞ HUKUKUBireysel İş Hukuku: Genellikle küçük işletmelerde görülen hizmet akdi ile başlayan işçi ile işveren arasındaki ilişki durumunu düzenler. Konular olarak ücret, hizmet akdi, çalışma koşulları, ek ücret ikramiye, komisyon, sosyal haklar, gibi işten ayrılma, tazminat vede konunlarıda ayrıca kapsar.
Toplu İş Hukuku: Genellikle büyük işletmelerde ise işçi, işveren tarafından topluluklar şekliyle temsil edildiği "sendika" iş yerlerinde de uygulanır. Sendika kurma, sendikaya üyelik toplu sözleşme, sendikanın feshedilmesi, sendikal haklar vb gibi konuları kapsar.
İş hukuku
